เมียเด็กกำนันเสือ - นิยาย เมียเด็กกำนันเสือ : Dek-D.com - Writer
×

    เมียเด็กกำนันเสือ

    เมื่อกำนันหนุ่มใหญ่มาเจอกับเด็กสาวอายุคราวลูก อะไรจะเกิดขึ้นเมื่อต่างคนต่างก็ปากหมาไม่กลัวใคร แล้วบทสรุปเรื่องราวความรักต่างวัยจะจบลงอย่างไร โปรดติดตามในเรื่อง เมียเด็กกำนันเสือ

    ผู้เข้าชมรวม

    67,714

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    65

    ผู้เข้าชมรวม


    67.71K

    ความคิดเห็น


    221

    คนติดตาม


    243
    หมวด :  ซึ้งกินใจ
    จำนวนตอน :  76 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  1 พ.ค. 65 / 01:01 น.
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

         นิยายเรื่องนี้เป็นนิยายเรื่องแรกที่ไรท์แต่งลงในเว็บซึ่งตอนนี้พึ่งจะเริ่มแต่งอาจจะช้าหน่อยแต่ไรท์สัญญาว่าจะพยายามลงให้นักอ่านได้อ่านกันต่อเนื่องแน่นอน หากมีข้อผิดพลาดประการใดนักอ่านทุกท่านสามารถบอกไรท์ได้เลยนะค่ะ 

    ไรท์มีเนื้อหาในเรื่องมาให้ทุกคนอ่าน

    ดารินทร์ นักศึกษาวิศวกรรมสาขาคอมพิวเตอร์ ปี2 จำต้องดรอปเรียนแล้วเดินทางกลับบ้านนา ด้วยเหตุผลบางประการ และนั้นเป็นจุดเริ่มต้นความรักต่างวัยของหนึ่งสาวน้อยวัยใสและกำนันหนุ่มใหญ่วัยสี่สิบสองผู้ที่ครองตัวเป็นโสดมานานเป็นสิบปีหลังจากผู้เป็นภรรยาได้เสียชีวิตไป

     

    ร่างใหญ่กำยำของกำนัน เสือ ค่อยๆขยับกายใหญ่ลุกขึ้นยืนช้าๆ สายตาคมดุดันจ้องมองสาวน้อยตรงหน้าอย่างโกรธจัด จนร่างเล็กกว่าที่เห็นท่าทางไม่ดีรีบถอยลนหนีอย่างไว  เป้เสื้อผ้าที่เคยถือถูกนำขึ้นสะพายหลังอย่างเตรียมความพร้อม หากว่าคนตรงหน้าคิดไม่ดีกับตัวเธอ เธอจะได้ออกวิ่งได้ถนัดๆ

     

    มึงกล้าถีบกูรึ อีตัวเล็ก เสียงห้าวใหญ่ตะคอกถามร่างเล็กตรงหน้าด้วยสีหน้าโกรธจัด ไอ้คนรึก็หวังดีอยากจะช่วยเห็นเดินอยู่ข้างทางคนเดียวตอนเย็นๆ จึงจอดรถจะรับไปด้วยกันแม้จะไม่รู้จักแต่เขาคิดว่าคงจะเป็นลูกหลานคนในบ้าน  แต่นี้อะไรยังไม่ทันได้ถามเขาก็โดนตีนเล็กๆนั้นยันเข้าที่อกหงายหลังลงไปนอนคลุกฝุ่น แล้วอย่างนี้จะไม่ให้เขาโกรธมันได้อย่างไร  โดยกำนันเสือคงจะหลงลืมตัวไปว่าคนตรงหน้าคือหญิงสาว ส่วนตัวเองนั้นคือผู้ชายรูปร่างใหญ่โตราวกับยักษ์ปักหลั่น แถมใบหน้าคมยังปกคลุมไปด้วยหนวดเครารุงรังเป็นใครบ้างจะไม่ตกใจ

     

    เออ แล้วจะทำไม  จะบอกให้นะว่าฉันไม่มีเงินให้แกปล้นหรอก เพราะถ้ามีคงไม่ต้องเดินเข้าบ้านแบบนี้ รู้อย่างนี้แล้วก็หลีกไป ไปหาปล้นคนอื่น ขับรถก็ดีไม่น่าเป็นโจรเลยวุ้ย ไป ไปไกลๆ คนยิ่งอารมณ์ไม่ดีอยู่ แม้จะใจเสียที่เห็นท่าทางคุกคามของร่างใหญ่ แต่ด้วยเป็นคนปากกล้าไม่กลัวใครจึงทำให้ดารินทร์เผลอปากพูดสิ่งที่ใจคิดออกไปจนหมด ก่อนจะมานึกได้ก็ตอนที่พูดจบไปแล้ว มึงกล้าด่ากูว่าเป็นโจรเลยรึ อีตัวเล็ก งั้นมึงก็อย่าอยู่เลย

     

              ว่าจบกำนันเสือก็วิ่งปรี่เข้าใส่หญิงสาวทันที  ทางดารินทร์ที่ตั้งท่าค่อยอยู่ก่อนแล้วก็รีบหันหลังวิ่งลงคันนาอย่างไว ร่างเล็กหากแต่มีเรียวขายาวทำให้เจ้าตัววิ่งได้ไวอยู่แล้ว อีกทั้งระยะยืนของเธอกับร่างใหญ่ยังห่างกันอยู่หลายสิบก้าว ทำให้เธอวิ่งไปไกลกว่าคนข้างหลังอยู่มาก แต่ก็แค่ช่วงแรกเพราะตอนนี้ร่างใหญ่ของคนที่เธอหาว่าเป็นโจรกำลังวิ่งกวดเธอมาเกือบจะทันแล้ว

     


    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น